IN MEMORIAM
Mr. Dirk van Zuidam
29 MAART 1945 05 FEBRUARI 2020
Oud-reserve luitenant-kolonel der Cavalerie
Na voltooiing van de opleiding tot leraar lichamelijke opvoeding meldt Dirk zich in november1969 op de SROC om opgeleid te worden tot commandant van een tankpeloton. Dit is het begin van een opmerkelijke militaire carrière als reserve officier. Met zijn peloton meldt hij zich op 19 mei 1970 bij het A-eskadron van 11 Tankbataljon om zijn ‘eerste oefening’ te vervullen. Op 20 april 1971 wordt hij benoemd tot tweede luitenant en beëdigd op de Standaard van het Regiment Huzaren van Sytzama.
Hij dient 3 maanden na om bij het A-eskadron te voorzien in de tijdelijke vacature van plaatsvervangend eskadronscommandant. Dirk valt van meet af aan op door zijn enthousiasme, gedrevenheid, élan en betrokkenheid. Er zullen weinigen van zijn categorie zijn die hem kunnen evenaren in opkomst-, oefen- en herhalingsdagen. Het geschoold zijn op alle drie de tanktypes in gebruik bij de tankbataljons, benadrukt dit. Gedurende zijn hele loopbaan als cavalerie-officier blijft hij trouw aan zijn regiment, maar dat belet hem niet om zijn organisatietalent, initiatieven en bestuurskwaliteiten binnen en buiten ons Wapen ten dienste te stellen.
Dirk vervulde bestuursfuncties binnen onze VOC, de KNVRO en de Afdeling Noord-Brabant en Limburg van de Vereniging Mars en Mercurius. Hij was tevens Districtscommissaris van de Stichting ‘Fonds 1815’. De door Dirk georganiseerde en geïnitieerde activiteiten en evenementen, zoals een lustrumreünie van de SROC, de Lunchtafel in Boxtel, excursies binnen het raam van de VOC-jaarvergaderingen, naast de onthulling van een verzetsmonument en het onderbrengen van de historische collectie van de voormalige Rij- en Tractie School bij het Cavaleriemuseum, zullen velen van ons koesteren. Onbaatzuchtig en vasthoudend heeft hij zich ingezet of het nu ging om het belang van een enkel persoon of grotere groeperingen. In 1996 wordt hem de Medaille voor Langdurige Dienst als Officier met het cijfer XXV toegekend. Naam, faam en militaire kwaliteiten van Dirk raken ook buiten ons Wapen bekend.
Hij wordt aangezocht om ‘tegen inlevering van de door hem zo gekoesterde zwarte baret’ het commando op zich te nemen over het 30e Bataljon Nationale Reserve. Bevorderd tot reserve luitenant-kolonel en getooid met een bruine baret, aanvaardt hij dat commando op 1 september 1995 om vervolgens bij de voortgezette reorganisaties van onze territoriale eenheden op verzoek van de toenmalige Bevelhebber der Landstrijdkrachten te worden aangesteld tot Commandant van het Korps Nationale Reserve. Ook die functie vervult hij met de durf, inzet en bezieling die hem zo eigen is. Even kenmerkend voor zijn karakter vraagt en verkrijgt hij ontheffing uit deze functie, omdat hij zich niet kan verenigen met beleidskwesties inzake het Korps Nationale Reserve. Begin 2000 keert Dirk dan ook registratief terug binnen ons Wapen. Hij treedt daarna nog gedurende 8 maanden op als adviseur voor het Interservice Project CIMIC om op 1 september 2001 met eervol ontslag de dienst te verlaten.
Dirk heeft in de puurste zin van het woord als officier, cavalerist en wapenbroeder ‘TROUW’ in woord en daad met hoofdletters geschreven binnen zijn regiment en in ons Wapen. Wij zullen hem missen maar niet vergeten.
Luitenant-kolonel b.d. R.J. Nix
