Hiermee is een einde gekomen aan een traditie van 400 jaar Nederlandse zware Cavalerie.
De plechtigheid werd bijgewoond door bijna duizend actief dienende en post-actieve cavaleristen. Mannen en vrouwen van 11 Tankbataljon, van 42 Tankbataljon en van de Cavalerieschool, actief dienende cavaleristen afkomstig van diverse onderdelen en staven in Nederland en daarbuiten. Post-actieve cavaleristen in burger: officieren, onderofficieren, korporaals, trompetters en huzaren van alle regimenten, te herkennen aan badges, sjaals en stropdassen van Boreel, Sytzama, Alexander en Oranje. Ook diverse echtgenoten en kinderen waren mee gekomen.
De oorverdovende stilte die viel na het afvuren van het laatste schot, komt overeen met de oorverdovende stilte in de Nederlandse politiek en bij het Nederlandse publiek. Ongeloof en verbijstering overheersen bij het personeel van 11 en 42 Tankbataljon en de Cavalerieschool.
De Commandant der Landstrijdkrachten, luitenant-generaal Rob Bertholee probeerde het besluit van de minister uit te leggen. Hij benadrukte dat de Cavalerie altijd goed werk heeft gedaan: aan de kwaliteit ligt het niet! Het uit de bewapening nemen van de tanks gebeurt uitsluitend op financiële gronden. Als 1 miljard euro moet worden bezuinigd op een budget van 7 miljard, is het uit de bewapening nemen van een compleet wapensysteem een voor de hand liggende oplossing. Voor Nederland betekent het verdwijnen van de tanks uiteraard wel, dat het kabinet eventuele toekomstige Nederlandse militaire ambities aanzienlijk naar beneden zal moeten bijstellen.
Ten slotte dankte generaal Bertholee alle cavaleristen, zowel de actief dienenden als de post-actieven, voor alles wat zij de afgelopen jaren en decennia voor de Koninklijke Landmacht hebben betekend. Voor zover u niet aanwezig was, breng ik deze woorden graag aan u over.
Huzarengroet!
Axel Rosendahl Huber
